Το πληγωμένο πουλί του Κώστα Μόντη
Διαβάζω ξανά ποιήματα ενός αγαπημένου ποιητή, του Κύπριου Κώστα Μόντη (1914-2004). Ο λιτός, αν και λυρικός, απέριττος ποιητικός λόγος του με συγκινεί πάντα για το ζεστό, γεμάτο ανθρωπιά "βλέμμα"του.
Ιδού, λοιπόν, ένα τρυφερό ποίημα του Κώστα Μόντη που μου θύμισε έναν πίνακα του Βικτωριανού ζωγράφου James Crawford Thom (1835-1898).
Ιδού, λοιπόν, ένα τρυφερό ποίημα του Κώστα Μόντη που μου θύμισε έναν πίνακα του Βικτωριανού ζωγράφου James Crawford Thom (1835-1898).
Το πληγωμένο πουλί
Οὔτε ποὺ θυμᾶμαι πότε καὶ πῶς
κράτησα στὴ χοῦφτα μου ἕνα πληγωμένο πουλὶ
πού εἶχε ἀφεθεῖ στὸ ἔλεός μου
καὶ μὲ κοίταζε ἐπίμονα σὰν κάπου νὰ μ'εἶχε ξαναδεῖ,
καὶ μὲ κοίταζε περίλυπα
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση φτερούγας,
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση ποδιοῦ.
Οὔτε ποὺ θυμᾶμαι.
Μπορεῖ, μάλιστα, ποτὲ νὰ μὴν ἔγινε αὐτὸ
κι ὅμως τὸ βλέμμα του μ'ἀκολουθεῖ χρόνια τώρα,
μπορεῖ νὰ μὴν ἔγινε
κι ὅμως τὸ νιώθω χρόνια τώρα στὴ χοῦφτα μου
νὰ μὴ χάνει εὐκαιρία νὰ μὲ κοιτάξει
νὰ καραδοκεῖ μόλις ἀνοίξω τὴ χοῦφτα
νὰ μὲ κοιτάξει.
κράτησα στὴ χοῦφτα μου ἕνα πληγωμένο πουλὶ
πού εἶχε ἀφεθεῖ στὸ ἔλεός μου
καὶ μὲ κοίταζε ἐπίμονα σὰν κάπου νὰ μ'εἶχε ξαναδεῖ,
καὶ μὲ κοίταζε περίλυπα
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση φτερούγας,
χωρὶς μιὰ τόση δὰ κίνηση ποδιοῦ.
Οὔτε ποὺ θυμᾶμαι.
Μπορεῖ, μάλιστα, ποτὲ νὰ μὴν ἔγινε αὐτὸ
κι ὅμως τὸ βλέμμα του μ'ἀκολουθεῖ χρόνια τώρα,
μπορεῖ νὰ μὴν ἔγινε
κι ὅμως τὸ νιώθω χρόνια τώρα στὴ χοῦφτα μου
νὰ μὴ χάνει εὐκαιρία νὰ μὲ κοιτάξει
νὰ καραδοκεῖ μόλις ἀνοίξω τὴ χοῦφτα
νὰ μὲ κοιτάξει.
James Crawford Thom (1835-1898), Κορίτσι που ταΐζει περιστέρια. Ιδιωτική Συλλογή.
Μία κοπέλα, ντυμένη με φτωχική αγροτική ενδυμασία, ταΐζει περιστέρια στο χιόνι…
...Και βέβαια ο πίνακας αυτός, ίσως, σας θυμίσει το γνωστό ποίημα του Λαπαθιώτη Τα καημένα τα πουλάκια (βλ. http://annagelopoulou.blogspot.gr/search?q=Λαπαθιώτης)