Το Χριστουγεννιάτικο Δέντρο στη ζωγραφική και στην ποίηση.
Πάντα με μάγευαν και συνεχίζουν να με μαγεύουν τα στολίδια και τα λαμπερά, πολύχρωμα φωτάκια του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου... Μικρά ή μεγάλα, σεμνά και απλά διακοσμημένα ή βαρυφορτωμένα με φανταχτερά και αστραφτερά στολίδια, "φυσικά"ή "ψεύτικα"δέντρα στέκονται μοναχικά σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, σε σπίτια φτωχικά ή πλούσια, σε μικρές ή μεγάλες πλατείες, σε δρόμους ή λεωφόρους, σε βιτρίνες μικρών μαγαζιών ή μεγάλων εμπορικών πολυκαταστημάτων (παντού σε κάθε γωνιά, δίπλα μας, στέκεται όρθιο και μόνο του, ένα Χριστουγεννιάτικο Δέντρο), μαγνητίζοντας -όχι πάντα (γιατί πολλές φορές τα προσπερνάμε χωρίς να ρίξουμε ούτε μια ματιά), το βλέμμα των μικρών και μεγάλων παιδιών, το βλέμμα των παιδιών που κάποτε υπήρξαμε, το βλέμμα των παιδιών που κρύβουμε καθώς περνούν τα χρόνια και θυμόμαστε να κοιτάξουμε μ'αυτό τις μέρες τις "Γιορτινές"...
Στέκονται μόνα τους και σιωπηλά τα Χριστουγεννιάτικα Δέντρα με μία αδιόρατη θλίψη, γιατί τα στόλισαν και τα φώτισαν, για να μας θυμίζουν ότι ήρθαν για ακόμη μια χρονιά οι ημέρες των Εορτών, για να δημιουργήσουν μία πρόσκαιρη εορταστική ατμόσφαιρα, για να προσφέρουν αφορμή για χαρά στους θεατές τους ...Πρέπει να υπομείνουν τη μοναξιά και την "ορθοστασία", να αντέξουν το βαρύ το φορτίο στολιδιών και φώτων...Πρέπει να σηκώσουν στα κλαδιά τους, όλα αυτά τα στολίδια, που άλλοι τα έχουν επιλέξει...και κυρίως να σηκώσουν τις σκέψεις και τα όνειρα όλων μας, τις μνήμες και αναμνήσεις, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας... Τίποτα δεν είναι πραγματικό και αληθινό στα Χριστουγεννιάτικα Δέντρα, το μόνο αληθινό είναι η επίγνωση και η συναίσθηση της προσωρινότητας του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου... όλοι μας το γνωρίζουμε ότι σύντομη είναι παρουσία του Χριστουγεννιάτικου Δέντρου...Σύντομα θα το "ξεστολίσουμε"...και θα πούμε "Και του Χρόνου"!
Για τα Χριστουγεννιάτικα Δέντρα, λοιπόν, είναι αυτή η ανάρτηση! Για αυτά τα εποχιακά διακοσμητικά των κλειστών και ανοιχτών χώρων, που άλλοτε σταματάμε για να τα θαυμάσουμε και άλλοτε τα προσπερνάμε αδιάφοροι, γιατί βιαζόμαστε ή γιατί έχουμε τόσα να σκεφτούμε...
Aς διαβάσουμε ένα τρυφερό ποίημα με τον τίτλο "Μικρό Δέντρο", του γνωστού μοντερνιστή Αμερικανού μοντερνιστή ποιητή και ζωγράφου Edward Estlin Cummings (1894-1962) και ας δούμε μία επιλογή με πίνακες ζωγραφικής που απεικονίζουν Χριστουγεννιάτικα Δέντρα μιας άλλης εποχής. Mπορείτε να δείτε και άλλους πίνακες με Χριστουγεννιάτικα Δέντρα στο https://annagelopoulou.blogspot.com/2019/12/blog-post.html
Μικρό δέντρο
μικρό σιωπηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο
είσαι τόσο μικρό
μοιάζεις πιο πολύ με λουλούδι
ποιος σε βρήκε στο πράσινο δάσος
και πόσο στενοχωρήθηκες που έφυγες;
κοίτα θα σε παρηγορήσω
γιατί μυρίζεις τόσο ωραία
θα φιλήσω τον δροσερό κορμό σου
και θα σ’ αγκαλιάσω σφιχτά να νιώθεις ασφαλές
όπως θα έκανε η μαμά σου,
μόνο μη φοβάσαι
Max Rimböck (German, 1890-1956), Νεαρή γυναίκα δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, 1918.
Max Rimböck (German, 1890-1956), Εσωτερικό δωματίου με Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, 1936.
κοίτα τα στολίδια
που κοιμούνται όλο τον χρόνο σ’ ένα σκοτεινό κουτί
και ονειρεύονται κάποιος να τα βγάλει και να τ’ αφήσει να λάμψουν,
οι μπάλες οι γιρλάντες κόκκινες και χρυσές τα αφράτα νήματα,
Lovis Corinth, Χριστουγεννιάτικα στολίδια, 1913. Lentos Art Museum.
τέντωσε τα μικρά σου χέρια
και θα σου τα δώσω όλα να τα κρατήσεις
κάθε δάχτυλο θα έχει το δαχτυλίδι του
και δεν θα μείνει ούτε μια γωνίτσα σκοτεινή ή δυστυχισμένη
κι όταν θα είσαι πια στολισμένο
θα σταθείς στο παράθυρο να σε δούνε όλοι
και πώς θα σε κοιτάζουν!
ω θα είσαι πολύ περήφανο
και η μικρή αδερφή μου κι εγώ θα πιαστούμε χέρι-χέρι
και κοιτάζοντας το όμορφο δέντρο μας
θα χορεύουμε και θα τραγουδάμε
“ω έλατο ω έλατο”
Μετάφραση Χριστίνα Λιναρδάκη