Του Φθινοπώρου η Ώρα
...Ήλθε του "Φθινοπώρου η Ώρα", όπως λέει ο στίχος της Μαρίας Πολυδούρη. Καθώς προχωρά ο Οκτώβριος κάθε χρόνο, οι φθινοπωρινές ώρες αναμφισβήτητα επισκέπτονται πιο συχνά τη σκέψη και την καρδιά μας, διαρκούν περισσότερο, μας καλούν να τις ακολουθήσουμε... Αγαπημένη εποχή το Φθινόπωρο για τις λυρικές ποιητικές φωνές...αγαπημένη εποχή για τους ζωγράφους...
Επιλέγω μαζί με το τρυφερό ποίημα της γλυκύτατης Μαρίας μία σειρά από πίνακες Ρώσων ζωγράφων-κάποιους από αυτούς τους έχω αναρτήσει και παλιότερα- που απεικονίζουν γυναικείες μορφές σε φθινοπωρινά τοπία. Ιδού, λοιπόν, η μικρή φθινοπωρινή συλλογή μου!
Ilya Repin, Φθινοπωρινό μπουκέτο. Πορτρέτο της Vera Repin. 1892. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.
Nilolaj Bogdanov Belsky, Φθινοπωρινή ονειροπόληση. 1925.
Isaak Brodsky, Φθινόπωρο. 1910. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.
Μαρία Πολυδούρη, [ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ Η ΩΡΑ...]
Τοῦ φθινοπώρου ἡ Ὥρα ἔχει καθήσει
στὴν πόρτα μου. Τὸ βλέμμα της ὑγρὸ
γεμάτο ἀπὸ τὸ ἀπόκοσμο μεθύσι,
πλανιέται σὲ ἀσφοδέλων τὸν ἀγρό.
Τί σκέψη στὴ ματιά της νἄχῃ ἀνθίσει,
τί ὀνειροπόλημα λυπητερό;
Isaak Levitan, Φθινοπωρινή ημέρα. Sokolniki. 1879. Πινακοθήκη Tretyakov. Μόσχα.
Στὴν ὄψη της σκιὲς ἔχουν μαδήσει
Κ᾿ εἶνε τὸ στόμα της τόσο πικρό...
Μὰ ὅταν κατέβη τὸ γαλήνιο βράδι
θὰ μὲ καλέση ἀμίλητα, γλυκά,
νὰ τὴν ἀκολουθήσω στὸ σκοτάδι.
Τὸ βῆμα της βουβὸ καὶ βέβαιο θἆναι,
μὰ ἡ πίστη μου θερμή, πὼς μυστικὰ
τὰ βήματά μου σένα ἀκολουθᾶνε.
Sergej Vinogradov (1869-1938), Μια βόλτα στο φθινοπωρινό δάσος.
Vasili Polenov (1844-1927), Περίπατος στο φθινοπωρινό δάσος.
Konstantin Korovin, Φθινόπωρο. Στη γέφυρα. 1910. Μουσείο ρωσικού ιμπρεσιονισμού. 1910.
Konstantin Korovin, Στο πάρκο. 1880.