Το Καλοκαίρι στους Προραφαηλίτες ζωγράφους και ένα ποίημα του Τόλη Νικηφόρου

   Ο Αύγουστος φθάνει στο τέλος του όπως κάθε χρόνο..είναι όμως ακόμα Καλοκαίρι...Το Καλοκαίρι δεν τελειώνει με τον Αύγουστο.
Για αυτό, σκέφτηκα να επιλέξω κάποιους αγαπημένους πίνακες από Προραφαηλίτες ζωγράφους  με θέμα το Καλοκαίρι. Αρχίζω με το "Καλοκαίρι"του Edward Burne Jones από τη σειρά "Εποχές". Μία νεαρή γυναίκα με αιθέριο φόρεμα συμβολίζει το Καλοκαίρι.

    Ο γνωστός πίνακας του Edward Burne Jones "Πράσινο Καλοκαίρι" (ο Burne Jones ζωγράφισε το ίδιο έργο με δύο τεχνικές, ελαιογραφία και υδατογραφία) μου θύμισε το λυρικό ποίημα "Να γυρίζεις στο φως"  του τρυφερού Τόλη Νικηφόρου.  Το ποίημα αρχίζει με το στίχο "Ποτέ άλλοτε το πράσινο δεν ήταν τόσο πράσινο...". Το ποιητικό υποκείμενο κοιτάζει τη φύση γύρω του με "φωτεινή"ματιά, επιλέγει να φωτίσει κάποιες λεπτομέρειες, τα δέντρα, τη θάλασσα, ένα χαμόγελο. Βλέπει τα χρώματα, ακούει τους ήχους, αισθάνεται τα αρώματα...και ανακαλύπτει την ομορφιά του κόσμου... Ο κόσμος είναι "μεθυστικά ωραίος"καταλήγει με βεβαιότητα ο ποιητής-παρατηρητής. Είναι "μεθυστικά όμορφος", αν επιλέξεις να κοιτάξεις προς το φως. Τη "μεθυστική ομορφιά"του κόσμου επιχείρησαν να απεικονίσουν οι Προραφαηλίτες ζωγράφοι και όσοι καλλιτέχνες κινήθηκαν στην ατμόσφαιρα του Προραφαηλιτισμού.