Το Καλοκαίρι στην ποίηση και τη ζωγραφική. "Ξυπνάς το αιώνιο Καλοκαίρι"του Γιάννη Θέμελη και πίνακες ζωγραφικής του Frank Weston Benson
Περάσαμε στο Καλοκαίρι, στο "αιώνιο Καλοκαίρι", όπως το ονομάζει ο ποιητής Γιώργος Θέμελης (1900-1976). Ας θυμηθούμε το ποίημά του μαζί με πίνακες ζωγραφικής ενός αγαπημένου ζωγράφου, του Αμερικανού ιμπρεσιονιστή Frank Weston Benson (1862-1951).
Frank Weston Benson (1862-1951), Καλοκαίρι. 1890. Smithsonian Art Museum.
Γιώργος Θέμελης (1900-1976), Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι
Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι,
ανατέλλοντας έναν άλλο ήλιο,
κάνοντας πιο όμορφα, πιο θαυμαστά τα μάτια,
καθώς ελπίζουν να σε ιδούν, κρεμώντας μια
λευκή αντηλιά...
Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως το ειρηνικό που
πέφτει
στους κάμπους - στεφανωμένους με πορφυρή
αιωνιότητα...
Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως που με τυλίγει,
και με σηκώνει, με κρεμνάει ψηλά,
στην άνοιξη του κόρφου του!...
Από τη συλλογή "Άνθρωποι και πουλιά" (1947)
![]()
Frank Weston Benson (1862-1951), Λιακάδα. 1909. Indianapolis Art Museum.
Γιώργος Θέμελης (1900-1976), Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι
Ξυπνάς το αιώνιο καλοκαίρι,
ανατέλλοντας έναν άλλο ήλιο,
κάνοντας πιο όμορφα, πιο θαυμαστά τα μάτια,
καθώς ελπίζουν να σε ιδούν, κρεμώντας μια
λευκή αντηλιά...
Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως το ειρηνικό που
πέφτει
στους κάμπους - στεφανωμένους με πορφυρή
αιωνιότητα...
Κι είναι η σκιά σου αυτό το φως που με τυλίγει,
και με σηκώνει, με κρεμνάει ψηλά,
στην άνοιξη του κόρφου του!...
Από τη συλλογή "Άνθρωποι και πουλιά" (1947)
