Καλοκαίρι. Από το Μεσουράνημα της φωτιάς του Νικηφόρου Βρεττάκου

...Καλοκαίρι, μὴν πίστεψες πὼς δὲ συλλογιέμαι !

Ἡ σκέψη μου εἶναι ἀγάπη κι ἡ ἀγάπη μου σκέψη.

Μυστηριακή θεία δύναμη ποὺ ἀναθρώσκει

ἀπ’ τὰ βάθη μου, ἀντανακλᾶ καὶ στολίζει

μὲ τὴν ἐξαίσιά της λάμψη τὸ μηδὲν καὶ τὴ νύχτα.

Μὴ ρωτῆστε ποῦ πέφτουν τὰ ποτάμια τῆς γῆς

τὶ στηρίζουν οἱ κορφές τῶν βουνῶν

τὶ κρύβει ἀπὸ πάνω μας ἡ μεγάλη φωτιά.

Δὲ ρωτῶ γι’ ἄλλο τίποτα.

Τραγουδῶ σὰν πουλὶ στ’ ἀκρινότερο δέντρο τοῦ κόσμου:

Ἀγαπῶ, ἄρα ὑπάρχω.

ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, 1ος τόμος, 1981

P.S. Krøyer, Καλοκαιρινό βράδυ στο Σκάγκεν. Η σύζυγος του ζωγράφου και ο σκύλος τους στην παραλία. 1892.  

https://en.wikipedia.org/wiki/Summer_Evening_at_Skagen._The_Artist%27s_Wife_and_Dog_by_the_Shore
http://nikiforosvrettakos.gr/post/to-mesoyranima-tis-fotias-2015-07-19