Kάρτες της Βικτωριανής εποχής για την ημέρα του έρωτα (κάρτες του Βαλεντίνου)

    Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στην εποχή της "παγκοσμιοποίησης"ο εορτασμός της ημέρας των ερωτευμένων στις 14 Φεβρουαρίου κάθε χρόνο συνδέεται με την εμπορευματοποίηση του ζωοποιού αισθήματος, του έρωτα και της αγάπης δύο ερωτικών συντρόφων. Η "ερωτοαγάπη"αποτελεί ουσιαστική ανάγκη του ανθρώπινου είδους και στην απατηλή "κάλυψή"της στηρίζεται μία ποικιλία επιχειρήσεων (ανθοπωλεία, καταστήματα δώρων, λιγότερο ή περισσότερο πολυτελή εστιατιόρια, κ.ά.) για να αυξήσει τα κέρδη. Ωστόσο, ο εορτασμός της ημέρας αυτής δεν αποτελεί φαινόμενο των τελευταίων δεκαετιών της μεταμοντερνας εποχής.

   Η αποστολή ερωτικών σημειωμάτων-καρτών στις 14 Φεβρουαρίου, την ημέρα της εορτής του Βαλεντίνου, αγίου της Καθολικής Εκκλησίας, έχει βαθιές ρίζες στην παράδοση του αγγλοσαξωνικού κόσμου και λέγεται ότι ξεκίνησε γύρω στον 15ο αιώνα (για τον εορτασμό του Αγ. Βαλεντίνου, βλ. http://www.sansimera.gr/worldays/134). Τότε  περίπου χρονολογούνται τα πρώτα διασωθέντα "Valentines", όπως αποκαλούνται τα πρώτα ερωτικά "δώρα"που έστελναν την ημέρα του Βαλεντίνου. Αυτά τα πρώτα "Valentines"είχαν τη μορφή χειρόγραφων ερωτικών σημειωμάτων ή ποιημάτων με απλές ζωγραφιές. Από το 1800 και ύστερα, χάρη στη διαθεσιμότητα του φτηνού χαρτιού και την εξέλιξη της τυπογραφίας και των νέων τεχνικών εκτύπωσης, άρχισαν να παίρνουν τη μορφή χαρακτικών και εκτυπωμένων καρτών, με αποτέλεσμα η παραγωγή τους σταδιακά να βιομηχανοποιηθεί και να λάβει μαζικό χαρακτήρα. Τον 19ο αιώνα, την Βικτωριανή εποχή, όπως ονομάζεται η περίοδος της βασιλείας της Βικτώριας στη Μ. Βρετανία, η παραγωγή των καρτών για την ημέρα των ερωτευμένων έλαβε μεγάλες διαστάσεις.

   Στην αρχή τα Valentines ήταν απλά χαρτιά με ερωτικούς στίχους ή σημειώματα, που πλαισιώθηκαν με απλές ζωγραφιές λουλουδιών.  Στη συνέχεια, οι διακοσμήσεις εμπλουτίσθηκαν με ζωγραφιές παραδοσιακών ερωτικών συμβόλων, όπως η παιδική μορφή του Θεού έρωτα,  ποικιλία λουλουδιών με κυρίαρχο το κόκκινο τριάνταφυλλο και τα άνθη του "Μη με λησμόνει", καρδιές, "ερωτευμένα"πουλάκια και μορφές ερωτευμένων ζευγαριών ή μόνο ενός ερωτευμένου άνδρα ή μίας ερωτευμένης γυναίκας. Σε πολλές περιπτώσεις ο αποστολέας των Valentines ήταν ανώνυμος, δεν αποκάλυπτε την ταυτότητά του για ευνόητους λόγους.

Δαντελωτή Βικτωριανή κάρτα του Βαλεντίνου με ανθοδέσμη 1851-1875. Μουσείο του Λονδίνου. Μία υπέροχη λιτή κάρτα.

    Συχνά οι κάρτες είχαν και κωμικό-σατιρικό θέμα. Ήταν βέβαια κάρτες πιο φθηνές και λιγότερο περίτεχνες.

   Τον 20 αιώνα αναβίωσε το ενδιαφέρον για την αποστολή καρτών για τη γιορτή των Ερωτευμένων, ιδιαίτερα κατά την περίοδο του Μεγάλου Πολέμου (Α΄Παγκοσμίου Πολέμου), λόγω του αναγκαστικού αποχωρισμού των ερωτευμένων και του φόβου της απώλειας.  Με το πέρασμα των χρόνων και την παγκοσμιοποίηση η γιορτή των Ερωτευμένων "εμπορευματοποιήθηκε"και διαδόθηκε έξω από τον αγγλοσαξωνικό χώρο.